Etiqueta: Santiago de Compostela

Publicado en

Un cantar de Arzúa e outro de Rendal

En 1923, a “Librería de los sucesores de Hernando” editou en Madrid o “Diccionario Geográfico Popular de cantares, refranes, adagios, proverbios, locuciones, frases proverbiales y modismos españoles” recollidos e ordenados por Gabriel María Vergara Martín. Inclue na páxina 78 estos versos recollidos en Arzúa:

As rapaciñas d’a Arzúa,
eu direi quen elas son;
collen seu pai polas barbas,
“Anda por eiqui, castrón”.

Indo para Santiago,
n’o encontrei senon urtigas;
volvéndome para Arzúa,
¡ai qué lindas raparigas!

Quédate con Dios, Arzúa,
con ventanas e vidrieras,
que de todos me despido
menos d’as mozas solteiras.

E recollida en Rendal (que figura erroneamente como Bendal), na páxina 297:

O cura de Rendal
non ten camisa lavada;
¡que viva o cura d’Arzúa!
ventecinco n-a colada.

Publicado en

Arzúa era unha das principais vilas de Galiza no século XVII

No volume 1 do libro publicado en 1656 “Hispaniae et Lusitaniae itinerarium”, e escrito por Martin Zeller, concretamente na páxina 363, tras enumerar as principais cidades da Galiza (Ourense, Lugo, Tuy, Compostela, A Coruña, Ferrol) , o texto dí (en latín) que a parte de estas grandes cidades coñecidas tamén hai outras maís pequenas, como: Arzúa, Baiona, Vigo, Pontevedra, Padrón, Noia, Fisterra, A Coruña, Ferrol, Ribadeo, Sarria, Rivadavia, e Viana. Ademaís menciona a “Gummarez” e “Monterci”, das que decoñecemos a súa denominación actual

O texto en latín é este:

Prater has praecipae notae urbes, aliae etiam sunt minores, inter quas eminet sequentes: nimirum Arzua, Gummarez, Bajona, Vigo, Pontevedra, Padro, Noja, dua supra descriptae, Finisterrae, & Corunna; item Pontedeaume, Ferol, Ribadeo, Sarria, Rivadavia, Monterci, Viana, quarum nonnullae littus marinum occupantes maritimae sunt, aliae vero fluminibus accumbunt.

Publicado en

Polémica entre os alcaldes de Santiago e Arzúa por negarse a alimentar un preso

Esta historia, recollida na tese de doutoramento de 2012 “Administración, gestión y poder político en el Ayuntamiento de Santiago de Compostela, 1845-1868” de Ana Cristina Pérez Rodríguez foi publicada na Gaceta de Madrid do 19 de xuño de 1862. Un detido en Arzúa (Marcos Puñín) foi enviado a Santiago polo alcalde de Arzúa alegando que era veciño daquela cidade. Despois de dúas semanas de investigación, o tenente alcalde de Santiago mandouno de volta para Arzúa dicindo que era veciño deste municipio. O alcalde de Arzúa non o quixo alí e mandouno de novo para Compostela, onde o alcalde non puido procesalo por falta de competencias. O motivo de tanto traslado estaba en que ambos concellos trataban de evitar pagar o mantemento do preso.

O detido denunciou ao xuíz de primeira instancia a conduta de ambos alcaldes e o xuíz intentou procesar ao tenente alcalde de Santiago (Manuel Turnes, alcalde accidental) e ao alcalde de Arzúa (Manuel González) pero non puido facelo por que o Gobernador suspendeu a causa alegando que actuaran baixo o artigo 73 da “Ley de Ayuntamientos” de 1845.